- ἥκῃ
- ἥκωto have comepres subj mp 2nd sgἥκωto have comepres ind mp 2nd sgἥκωto have comepres subj act 3rd sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἥκῃ
Look at other dictionaries:
ηκή — ἠκή, ἡ (Α) 1. αιχμή, το οξύ άκρο τού δόρατος 2. μτφ. το άκρο, το μεταίχμιο, το σημείο τής συνάντησης («ἵστη κατ ἤκην κύματος τε κἀνέμου», Αρχίλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ιων. τ. τού ακή (Ι)*] … Dictionary of Greek
ἠκή — edge fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἤκη — ἀκέω imperf ind act 3rd sg (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἥκηι — ἥκῃ , ἥκω to have come pres subj mp 2nd sg ἥκῃ , ἥκω to have come pres ind mp 2nd sg ἥκῃ , ἥκω to have come pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠκήν — ἠκή edge fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ak̂-, ok̂- (*hekʷ-) — ak̂ , ok̂ (*hekʷ ) English meaning: ‘sharp; stone” Deutsche Übersetzung: ‘scharf, spitz, kantig” and ‘stein” Material: 1. e/o and ü St: Pers. üs (lengthened grade form) “millstone, grindstone”; Gk. ἀκή “point”, lengthenedgrade… … Proto-Indo-European etymological dictionary
палея — др. русск. название первых восьми книг Ветхого завета (см. Тихонравов, Сочин. I, 156 и сл.), русск. цслав. палея. Из греч. Παλαιά (Δια?ήκη) Ветхий (завет) ; см. Фасмер, Гр. сл. эт. 139 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
SICA — non a secando, ut quibusdam visum, habet enim priorem productam, sed a Graeco ἥκη, quod ἐπιδορατίδα, αἰχμὴν, ἀκωκην, exponunt Grammatici; ferreus culter; Iustiniano dicitur Institut. l. 4. quem prolixius ita describit Iosephus Antiqq. Iudaic. l.… … Hofmann J. Lexicon universale
ακή — (I) ἀκὴ, η (Α) αιχμή. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ἀκὴ ανάγεται στη ΙΕ ρίζα *ακ που σήμαινε «οξύς, αιχμηρός, κοφτερός». Με την ίδια ρίζα συνδέονται πολλές λέξεις τής Ελληνικής, όπως ἄκρος, ἄκων, ἀκόντιον, ἀκμή, ἀκόνη κ.ά. Αντίθετα προς τη λ. ἀκή, που σώθηκε… … Dictionary of Greek
επωκής — ἐπωκής, ές (Α) ο κάπως ξινός («φακῆ ἑφθὴ ἐπωκεστέρη τῷ ὄξει», Ιπποκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ωκής (< ηκή «οξύτητα, αιχμηρότητα»), τ. που εμφανίζει την ετεροιωμένη βαθμίδα τής ρίζας ηκ ] … Dictionary of Greek
